İlçenin 2020 yılı TUİK verilerine göre nüfusu 118 bin 426, 1 bucağı ve 73 köyü vardır. M.Ö.II. asır ortalarında Asur hakimiyetinde olan ilçe; M.Ö. 610'da Med ve Persler'in eline geçmiştir. Büyük İskender'in M.Ö. 331 yılındaki Asya Seferi'nde Makedonya Krallığına katılmış ve İslam dönemine kadar sırayla Seleukoslar, Edessa (Osrhoene) Krallığı, Roma, Bizans ve Sasaniler arasında el değiştirmiştir. Akçakale 640 yılında Şam ordusunun 661 yılında Emevîler'in eline geçti. 750 yılında Emevîler'in ortadan kaldırılması üzerine Abbasi hakimiyetine geçen yöre 1087'de Selçuklular tarafından feth edilmiştir. 1144 yılında Urfa'nın Zengiler tarafından fethedilmesi ile Musul Atabeyliğine bağlanan bölge daha sonra Eyyubilerle Anadolu Selçukluları arasında paylaşılmıştır. 1244 yılında Tatarlar, 1260'da ise Moğollar tarafından tahrib edilen şehir Türkiye-Suriye sınırı çizilmeden önce Tel Ebyâd (Beyaz Tepe) olarak biliniyordu. 1921'de sınır tespitinden sonra Akçakale olarak tanındı ve 1946 yılında ilçe haline getirildi.

Suriye sınırına sıfır noktasında bulunan Akçakale Gümrük Kapısıyla Suriye'ye açılan tek ticari kapısıdır.

Yüzölçümü 1952 Km.dir. Denizden yüksekliği 385 Metre olup yükseklik hiç bir yerde 1000 metreyi bulmamaktadır. İlçe doğudan Batıya 85 Km, Kuzeyden Güneye doğru 28 Km.dir. İlçe geneli bir dikdörtgen görünümü verir. Harran Ovası üzerinde kurulan Akçakale Kuzeyden Güneye doğru açılan düz ve geniş bir ova görünümündedir. İlçe Doğuda Ceylanpınar - Viranşehir, Batıda Suruç, Kuzeyde Şanlıurfa - Harran Güneyden Suriye Devleti ile çevrilidir. Yazları sıcak ve kurak, kışları nispeten ılık ve az yağışlı olarak geçer. Temmuz ve Ağustos aylarında ortalama sıcaklık 40 dereceyi geçer. Yine bazı geceler sıcaklık 30 dereceyi aşar. Yörede kar yağışı görülmez. Kışın soğuk hava nadiren 0 derecenin altına düşer. Önemli göl ve akarsuyu yoktur. İlçenin her tarafına her mevsim ulaşmak mümkündür.

Akçakale'nin ekonomik yapısı ağırlıklı olarak tarım sektörüne dayanmaktadır.